Ոսուցչի աշխատանքը բարդ է ու դժվարին, բայց միևնույն ժամանակ շատ հաճելի։ Փոքր տարիքից միշտ երազել և ձգտել եմ լինել ուսուցիչ։ Տարիներ անցան սովորելով Մանկավարժական համալսարանում երազանքս կատարվեց այժմ աշխատում եմ Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրում, Արևմտյան դպրոցում որպես երկարացված օրվա կազմակերպիչ։ Սեբաստացի լինել նշանակում է արարել, ստեղծել, սիրել։ Անընդհատ ստեղծագործելու ու սովորելու ճիշտ ճանապարհ։

Այս ամիսների ընթացքում ձեռք եմ բերել մեծ հմտություններ և, որ ամենակարևորն է սիրված եմ փոքրիկ սովորողների կողմից։Ես իմ երկարացված օրվա սովորողների հետ մինչ տուն գնալը զբոսնում եմ, կարդում ենք, զրուցում ենք նման հարաբերությունների արդյունքում է ձևավորվում ընկերությունը։ Աշխատելով կրթահամալիրում հասկացել եմ, որ ուսուցիչը բնույթով պետք է լինի կենսուրախ, աշակերտների միջև ստեղծի սեր և առողջ փոխհարաբերություններ, սովորողների համար լինի լավագույն ընկեր, բարեկամ, լինի ուշադիր և ընդունի սովորողի անձը։ Մտնելով դպրոց 6 տարեկան երեխան ի տարբերություն մյուս դպրոցների կրթահամալիրում չի մոռանում խաղի մասին, քանի որ հենց խաղի ընթացքում է զարգանում երևակայությունը։ Սովորողների հետ իրականացրել ենք բազմաթիվ նախագծեր,նպատակն է զարգացնել երևակայությունը , ստեղծագործական մոտեցումը, նկարչության միջոցով փոխանցել իրենց հույզերը, զգացմունքները, սեր և հոգատարություն կենդանիներ նկատմամաբ, ռադիոնյութերի միջոցով բանավոր խոսքի զարգացումը, ծանոթացում նաև մերօրյա բանաստեղծ ՝ Խաչիկ Մանուկյանի բանաստեղծությունների հետ, որոնք կտեսնեք ստորև․

«Ես»նախագծի ընթացում սովորողները նկարեցին ինքնանկարներ։ Նախագծի նպատակն էր խթանել ստեղծագործական մտածողության զարգացումը, զարգացնել տեխնոլոգիական կարողությունները։ Продолжить чтение «Սեբաստացի»